sedno sprawy

См. также в других словарях:

• sedno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. sednonie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zasadnicza część zagadnienia, istota problemu, sprawy; jądro, rdzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sedno rzeczy, zagadnienia, dzieła. Dojść, przystąpić, dotrzeć do sedna sprawy. Wprowadzić …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sedno — n III, Ms. sednonie, blm «to, co jest w czymś zasadnicze, podstawowe; istota czegoś» Sedno problemu, rzeczy, sprawy, zagadnienia. Dojść, przejść, przystąpić do sedna czegoś. Sedno czegoś leży, tkwi w czymś. ◊ Trafić w sedno «znaleźć właściwe… …   Słownik języka polskiego

• trafić [utrafić] w sedno — {{/stl 13}}{{stl 7}} zauważyć trafnie istotę sprawy, coś najważniejszego; ująć celnie istotę zagadnienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrafił w samo sedno z krytyką. Trafić w sedno swoją uwagą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

• istota — ż IV, CMs. istotaocie; lm D. istotaot 1. «żywy organizm, osoba, stworzenie» Każda żywa istota kiedyś umrze. Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! (Mickiewicz) ◊ Istota ludzka «człowiek» ◊ Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty «nie ma nikogo …   Słownik języka polskiego

• kwintesencja — ż I, DCMs. kwintesencjacji, blm 1. «najistotniejsze, najważniejsze elementy czegoś; istota rzeczy, sedno sprawy, meritum, sens, treść» W książce swej zawarł kwintesencję doświadczeń życiowych. 2. filoz. «w kosmologii Arystotelesa i jego… …   Słownik języka polskiego

• to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… …   Słownik języka polskiego

• wniknąć — dk Va, wniknąćnę, wniknąćniesz, wniknąćnij, wniknąćnął, wniknąćnęła, wniknąćnęli, wniknąćnąwszy wnikać ndk I, wniknąćam, wniknąćasz, wniknąćają, wniknąćaj, wniknąćał 1. «dostać się w głąb, do wnętrza czegoś; przeniknąć» Słońce wniknęło przez… …   Słownik języka polskiego

• esencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. esencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyciąg z roślin aromatycznych, koncentrat olejków eterycznych; także zagęszczony roztwór, najczęściej alkoholowy, jakiejś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• esencjonalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nierozcieńczony, mocny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrawy esencjonalne. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwięzły,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• istota rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} sedno sprawy, to, co najważniejsze, najistotniejsze, fundamentalne w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Istota rzeczy leży nie tu, lecz gdzie indziej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień